Το φθινόπωρο έφτασε, η θερμοκρασία έχει πέσει κι είναι καιρός να αποχαιρετήσουμε τις καλοκαιρινές συνήθειες και να προσαρμοστούμε στη νέα εποχή του χρόνου, παραμένοντας δυνατοί και υγιείς τρώγοντας πολλά φρούτα και λαχανικά να θωρακίζουν τον οργανισμό έναντι των επικείμενων ιώσεων.
Ιούνης τρέφει κεράσια στ' αμπέλι και ψάλτη το τζίτζικα στέλλει. Ιουνίος, ο μήνας που φέρνει το καλοκαίρι και μαζί του τα πιο λαχταριστά φρούτα και λαχανικά.
Ο Μάιος μπαίνει στολισμένος με στεφάνια απο χρωματιστά λουλούδια. Όμως αυτή την εποχή μπορούμε να φτιάξουμε στεφάνια με υπέροχα χρώματα με τα φρούτα και τα λαχανικά το ίδιο εύκολα.
Το βάψιμο των αυγών είναι ένα από τα πιο γνωστά έθιμα της ελληνικής χριστιανικής παράδοσης. Τα κόκκινα αυγά βάφονται την Μεγάλη Πέμπτη και αρχίζουν να καταναλώνονται την Κυριακή του Πάσχα, αφού προηγηθεί το έθιμο του τσουγκρίσματος στο πασχαλινό τραπέζι. Μπορεί η παράδοση να επιτάσσει τα αυγά να βάφονται κόκκινα, πλέον όμως είναι πολλοί αυτοί που επιλέγουν να τα βάψουν διάφορα χρώματα, να τους κολλήσουν αυτοκόλλητα, ακόμη και να τα ζωγραφίσουν αφήνοντας την δική τους σφραγίδα στο πασχαλινό έθιμο.
Αν δεν είστε λάτρης της έτοιμης βαφής για τα αυγά, σας προτείνουμε να βάψετε τα αυγά με φυσικό τρόπο χρησιμοποιώντας τρόφιμα από την κουζίνα σας.
Αυτά είναι τα φυσικά χρώματα:
Οδηγίες:
Βρείτε τα τρόφιμα που θα χρησιμοποιήσετε και ρίξτε τα σε κατσαρολάκι μαζί με νερό. Για τα μπαχάρια, 1-2 κουταλάκια της σούπας αρκούν ενώ για τα υπόλοιπα, ρίξτε μια χούφτα για κάθε κούπα νερού.
Το νερό πρέπει να καλύπτει τα υλικά σας.
Πως να βάψετε αυγά με παντζάρια
Πως να βάψετε αυγά με κουρκουμά
Ο Απρίλιος είναι εδώ ! Η διάθεση μας έχει αρχίσει να αλλάζει και η άνοιξη είναι εδώ για τα καλά. Η ποικιλία των λαχανικών πληθαίνει αφού τα μποστάνια έχουν γεμίσει με φρέσκες ποικιλίες λαχανικών και μυρωδικών. Δίπλα τους και τα πρώτα πιο “καλοκαιρινά” φρούτα, που μπαίνουν στο καλάθι μας, προσφέροντας μας άφθονες βιταμίνες.
Στα μέσα του μήνα κάνουν την εμφάνιση τους και τα πρώτα φρέσκα αμπελόφυλλα
Το παντζάρι ή αλλιώς κοκκινογούλι ή αλλιώς τεύτλο ανήκει στην οικογένεια των Αμαρανθοειδών. Είναι λαχανικό ρίζας και η ρίζα του τρώγεται, όπως βεβαίως τρώγονται και τα φύλλα του.
Οφείλει το έντονο κόκκινο χρώμα του στην ουσία βητάνη που περιέχει σε αρκετά μεγάλο ποσοστό, καθώς είναι η κύρια χρωστική του ουσία.
Όπως προαναφέραμε, όλα τα μέρη του λαχανικού τρώγονται, και η ρίζα και τα φύλλα. Μπορείτε να τα καταναλώσετε ωμά, μαγειρεμένα ή τουρσί, ωστόσο η ρίζα είναι λίγο σκληρή ωμή και ίσως όχι τόσο νόστιμη, όσο γίνεται αφού μαγειρευτεί.
Τα παντζάρια είναι πλούσια σε κάλιο, νάτριο, μαγνήσιο, νιτρικά άλατα, σίδηρο, φολικό οξύ, βιταμίνη C και υδατάνθρακες και προσφέρουν πολλά οφέλη στον οργανισμό μερικά εκ των οποίων θα αναφέρουμε επιγραμματικά παρακάτω.
Ένα πράγμα που γνωρίζουν όλοι για το σκόρδο είναι ότι διαθέτει μια χαρακτηριστική, έντονη μυρωδιά, η οποία μάλιστα ενοχλεί πολλούς και έχει ως αποτέλεσμα να το αποφεύγουν στη διατροφή τους. Αυτό που μας διαφεύγει είναι πως αυτή η μυρωδιά που πλέον αποτελεί συνώνυμο της λέξης "σκόρδο" είναι ακριβώς ο λόγος που το σκόρδο έχει συνδεθεί με διάφορες λαϊκές δοξασίες που θέλουν τους βολβούς και τους καρπούς με έντονη οσμή να διαθέτουν μαγικές δυνάμεις, που τους προσδίδουν ιδιότητες φυλακτηρίου, ή αλλιώς φυλακτού.
Έτσι λοιπόν, αν κοιτάξουμε από τα αρχαία ακόμα χρόνια, το σκόρδο θεωρούνταν φυλακτό που προστάτευε από τους βρικόλακες και τα κακά δαιμόνια και αργότερα και από το μάτι. Κάπως έτσι βγήκαν μάλιστα και οι εκφράσεις "φτου φτου σκόρδα" και "σκόρδα στα μάτια σου", εκφράσεις που χρησιμοποιούνται κατά βάση για να αποτρέψουμε το μάτιασμα σε κάτι ή κάποιον που θαυμάζουμε.
Το σκόρδο βέβαια δεν έχει πρωταγωνιστήσει μόνο στις λαϊκές δοξασίες, ούτε μόνο στα βιβλία και τον κινηματογράφο όπου πολύ συχνά το βλέπουμε. Ιστορικά μιλώντας αυτή τη φορά, το σκόρδο ήταν η αιτία για την πρώτη απεργία που έγινε στο τέλος της 20ης δυναστείας στην Αίγυπτο. Πιο συγκεκριμένα, οι εργάτες που κατασκεύαζαν τις πυραμίδες 3500 χρόνια πριν, με τα πενιχρά μέσα που διέθεταν και τις άθλιες συνθήκες εργασίας που επικρατούσαν, αποφάσισαν να προβούν σε απεργία όταν ο Φαραώ Ραμσής Γ' τους διέκοψε την παροχή σκόρδων.
Το σκόρδο τότε αποτελούσε το κύριο μέρος της καθημερινής διατροφής των Αιγύπτιων εργατών. Καταναλωνόταν ωμό, μαζί με επίσης ωμό κρεμμύδι, μπίρα και ψωμί ζέας, καθώς πιστευόταν ότι τους χάριζε ενέργεια, δύναμη και αντοχή καθώς και προφύλαξη από διάφορες ασθένειες- και κανείς δεν ήθελε άρρωστους εργάτες. όποτε υπήρχε υπόνοια ότι κάποιος σκλάβος επρόκειτο να εγκαταλείψει τα καθήκοντα του έδιναν επιπλέον σκόρδο. Υπολογίζεται ότι ο Ραμσής Γ' ξόδεψε περί τα 2.000.000 δολάρια για το σκόρδο που παρείχε στους δούλους- εργάτες.
Φεύγοντας όμως από τις λαϊκές παραδόσεις και την ιστορία, και προχωρώντας λίγο σε λημέρια άλλα, βλέπουμε πως το σκόρδο έχει παίξει καταλυτικό ρόλο και στην ιατρική, λαϊκή και σύγχρονη.
Σκοπός δεν είναι να κουράσουμε με πολλές πληροφορίες ή εξεζητημένους όρους, όμως αξίζει να αναφερθούμε έστω επιγραμματικά σε κάποιες από τις θεραπευτικές ιδιότητες που του έχουν προσδοθεί.
Στην Παραδοσιακή ιατρική το σκόρδο χρησιμοποιείτε ως εφιδρωτικό, τονωτικό και καρδιοτονωτικό, ανιπυρετικό, διεγερτικό, αποχρεμπτικό, αντισηπτικό, αντιμεθυστικό, εναντίον της αρτηριακής πίεσης, αλλά και παθήσεων που σχετίζονται με το αναπνευστικό σύστημα. Επιπλέον, οι θεραπευτικές ιδιότητες του συνδέονται και με την καταπολέμηση ασθενειών όπως η λέπρα, ο κοκκύτης, η επιληψία, τα ρευματικά, ακόμα και η υστερία.
Η σύγχρονη ιατρική συμφωνεί σε αρκετά σημεία με την λαϊκή ως προς τις θεραπευτικές ιδιότητες του σκόρδου. Υπάρχουν μάλιστα και πολλές επιστημονικές μελέτες και εκθέσεις που αναφέρουν πως το σκόρδο περιέχει κάποια συστατικά που φαίνεται πως καθυστερούν την εξέλιξη διάφορων ασθενειών, όπως εγκεφαλικό, καρδιοπάθειες καθώς και διάφορες λοιμώξεις.
Αυτή ήταν μόνο η αρχή για όσα θα μπορούσαμε να πούμε για το σκόρδο.
Μείνετε συντονισμένοι για το επόμενο άρθρο που θα αναλύσει τα συστατικά του και τη χρήση του στην μαγειρική!
Όλα τα φρούτα κάνουν ένα ταξίδι- μικρό ή μεγάλο- πριν φτάσουν στα ράφια μας και στη συνέχεια στο σπίτι σας.
Πρώτο σπίτι τους είναι ο τόπος παραγωγής τους, όπου από εκεί θα συλλεχθούν με προσοχή, θα γίνει η διαλογή και στη συνέχεια θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες για τα ταξίδια τους.
Ο τρόπος με τον οποίο συλλέγεται ο καρπός καθώς και ο τρόπος με τον οποίο ταξιδεύει, παίζει πολλές φορές σημαντικό ρόλο στην κατάσταση του, τη γεύση του και την αμεσότητα με την οποία μπορεί να καταναλωθεί.
Για να φτάσει ας πούμε ένα μάνγκο ή ένας ανανάς στην Ευρώπη, μπορεί να ακολουθήσει δύο διαδρομές. Είτε να έρθει με καράβι είτε αεροπορικώς.
Όταν πρόκειται να ταξιδέψει με καράβι, το φρούτο κόβεται αρκετά άγουρο, ώστε να αντέξει το ταξίδι και να φτάσει στον προορισμό του σε καλή κατάσταση.
Όταν πρόκειται να ταξιδέψει αεροπορικώς τότε ωριμάζει πάνω στο δέντρο και κόβεται μόλις 1 με 2 μέρες πριν το ταξίδι του. Μόλις ο μικρός επιβάτης και οι φίλοι του επιβιβαστούν, ξεκινάει άμεσα το απευθείας ταξίδι τους στην Ευρώπη.
Όταν πλέον φτάσει στον προορισμό του είναι έτοιμο για κατανάλωση. Είναι ζουμερό, αρωματικό και με φοβερή, συμπυκνωμένη γεύση. Γνήσιο φρούτο πολυτελείας για εκλεκτά γούστα.
Στο κατάστημα μας θα βρείτε και τα δύο. Αν όμως δεν έχετε δοκιμάσει το αεροπορικό μάνγκο ή ανανά, μην περιμένετε άλλο. Η ασυναγώνιστη γεύση θα σας κάνει να αναρωτηθείτε γιατί δεν το είχατε δοκιμάσει νωρίτερα.
Η Σαρακοστή αποτελεί μια από τις σημαντικότερες περιόδους της εκκλησιαστικής και λαογραφικής μας παράδοσης. Η Καθαρά Δευτέρα σηματοδοτεί την έναρξη της σημαντικότερης περιόδου νηστείας της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η επίσημη ονομασία της είναι "τεσσαρακοστή" που σημαίνει σαράντα μέρες, ωστόσο η νηστεία της Σαρακοστής διαρκεί επτά εβδομάδες, άρα 48 μέρες.
Όπως σε κάθε τραπέζι που αφορά θεσμό για την παράδοσή μας, έτσι και στο τραπέζι της Σαρακοστής, υπάρχουν τροφές που πρωταγωνιστούν και αρκετές που παίζουν ρόλους υποστηρικτικούς. Έτσι σε αυτό το τραπέζι πρωταγωνιστούν κατά κύριο λόγο τα θαλασσινά, μαλάκια και οστρακοειδή, μαγειρεμένα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους από τους οικοδεσπότες, όπως σαγανάκι, ψητά, γιαχνί, με μακαρόνια ή ρύζι, βραστά ή τηγανιτά. Συμπρωταγωνιστές τους φυσικά είναι η λαγάνα και ο ταραμάς, που αυτή την ημέρα έχουν επίσης την τιμητική τους.
Τον χορό των παραπάνω πλαισιώνουν ένα σωρό κομπάρσοι που όμως δίνουν μοναδικότητα, χρώμα, γεύση και άρωμα και μας συντροφεύουν όλα μαζί σε αυτή την περίοδο κατάνυξης και νηστείας.
Τα όσπρια, όπως κουκιά, φακές, φασόλια, ρεβίθια, φάβα, που αν συνδυαστούν μάλιστα με κάποιο δημητριακό, όπως το ρύζι αναπληρώνουν την πρωτεΐνη που αφαιρείτε από την διατροφή μας με την απομάκρυνση του κρέατος από αυτή την περίοδο.
Τα φρούτα και τα λαχανικά, που μπορούν καταναλωθούν είτε ωμά, είτε μαγειρεμένα είτε τουρσί και αποτελούν και μέρος μιας πολύ ισορροπημένης διατροφής, χαρίζοντας μας εκτός από γεύση και χρώμα, πολλά θρεπτικά συστατικά και οφέλη.
Οι ξηροί καρποί, ιδανικοί για σνακ ανάμεσα στο γεύμα, αλλά και συνοδευτικοί στο μαγείρεμα (δοκιμάστε πατζαροσαλάτα με καρύδια και γιαούρτι και θα μας θυμηθείτε).
Και τα νηστίσιμα γλυκά, γιατί όλο και κάποιο γλυκάκι θα αναζητήσουμε, όπως χαλβάς- σιμιγδαλένιος ή από ταχίνι- λουκούμια, γλυκά κουταλιού, παστέλι.
Καλή μας Σαρακοστή!
Το τουρσί είναι μια μέθοδος διατήρησης, ή παράτασης αν θέλετε, της διάρκειας της ζωής των τροφίμων, που έχει τις ρίζες της στην ιστορική Περσία ή αλλιώς το σημερινό Ιράν. Η λέξη προέρχεται από την περσική λεξή ترشی (turşi) που σημαίνει ξινός. Το γεγονός ότι παλαιότερα δεν υπήρχε δυνατότητα ψύξης ή πιθανότητα κονσερβοποίησης ώστε να βοηθούν στην μακροβιότητα των τροφίμων, ανέπτυξε την ανάγκη να βρεθεί τρόπος συντήρησης τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Το τουρσί παρασκευάζεται είτε σε ξύδι είτε σε νερό με αλάτι (η γνωστή άλμη). Φυσικά μέσα στο βάζο όπου μπαίνει το επιλεγμένο τρόφιμο ώστε να γίνει τουρσί, μπορεί να προσθέσει κανείς διάφορα μυρωδικά ώστε να δώσει μια χαρακτηριστική και ξεχωριστή γεύση στο τουρσί του. Άλλωστε πλέον το τουρσί δεν το φτιάχνουμε λόγω ανάγκης παράτασης ζωής ορισμένων τροφίμων, αλλά καθαρά για λόγους γευστικών προτιμήσεων. Αποτελεί άλλωστε ένα εξαιρετικό συνοδευτικό στα κυρίως πιάτα μας.
Όλα τα λαχανικά μπορούν να γίνουν τουρσί, όμως υπάρχουν μερικά που είναι οι ροκ σταρ των λαχανικών τουρσί, όπως το αγγουράκι, το λάχανο, το καρότο, η πιπεριά, το κουνουπίδι, η σελινόριζα, τα μανιτάρια, οι βολβοί. Κάποια από τα μυρωδικά που τα ακολουθούν ως πιστοί φανς και τους ταιριάζουν πολύ είναι το σκόρδο, τα δαφνόφυλλα, η κάπαρη, ο μαϊντανός.
Φυσικά της διαδικασίας δεν μπορούσαν να της ξεφύγουν και τα φρούτα, με κυριότερες εμφανίσεις εκείνες των ροδάκινων, των μήλων, των αχλαδιών, των σταφυλιών, των κερασιών, αλλά και του φλοιού του καρπουζιού.
Η διαδικασία παρασκευής τουρσί δεν παύει να είναι επεξεργασία των τροφίμων, άρα όπως και με κάθε επεξεργασία που υφίστανται, έτσι και με αυτήν τα φρούτα και τα λαχανικά χάνουν ένα μέρος των θρεπτικών συστατικών τους. Παρ’ όλα αυτά, οι φυτικές ίνες τους και οι λιποδιαλυτές βιταμίνες τους διατηρούνται στην ίδια ποσότητα.
Τα φρούτα και τα λαχανικά τουρσί (ειδικά αν το τουρσί είναι σπιτικό) αυξάνουν την πρόσληψη φυτικών ινών και το προβιοτικό τους περιεχόμενο. Αυτό προάγει την καλύτερη λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος , την ενίσχυση του ανοσοποιητικού, καθώς και την καλύτερη διαχείριση του σωματικού βάρους.
Δοκιμάστε να ψήσετε ελαφρώς τα λαχανικά σας πριν περάσετε στην διαδικασία παρασκευής τους σε τουρσί. Αυτό θα τους δώσει μια γεύση καπνιστή, ειδικά αν επιλέξετε να τα ψήσετε στα κάρβουνα αντί για τον φούρνο. Κατ’αυτόν τον τρόπο θα καταφέρετε επίσης να στεγνώσουν τα λαχανικά κι έτσι η γεύση τους να γίνει πιο έντονη. Αποφύγετε να ακολουθήσετε αυτή τη διαδικασία με λαχανικά που μαλακώνουν εύκολα και γρήγορα (π.χ. κολοκύθα) ώστε να διατηρήσουν την τραγανότητα τους όταν τα κάνετε τουρσί.
Το τουρσί γίνεται είτε με αλατισμένο νερό (άλμη), είτε με ξύδι, ωστόσο, μπορείτε να προσθέσετε στο βάζο σας και λίγο από το νερό που βράσατε τα λαχανικά, αν τα βράσατε. Για έξτρα γεύση μπορείτε ακόμα να προσθέσετε σπόρους μουστάρδας, πιπερίτσες, σκόρδο, δαφνόφυλλα, σπόρους κόλιανδρου, κάπαρη, μαϊντανό, μπούκοβο, άνιθο ή ακόμα και ζάχαρη ή μέλι.
Τέλος, φροντίστε τα βάζα σας να είναι καλά αποστειρωμένα ώστε να συντηρηθεί σωστά το τουρσί σας.